RESISTE ISIDORO

Voor ik begin, dacht ik dat ik even mijn adres zou laten weten voor zij die dit willen/wouden weten.

Rua Doutor Pereira de Melo 296, ap. n°804

Belo Horizonte, Minas Gerais (MG), Brasil

Ik laat dit gewoon even weten, briefjes of pakketjes zijn altijd welkom, maar voel u zeker niet verplicht. Ik weet ook wel dat er aan "iets naar Brazilië sturen" een prijskaartje hangt. Maar wie ZIN heeft om iets random, of voor mijn verjaardag, of nieuwjaar of weetikveel te sturen, moet het nu niet meer gegeneerd vragen.

In de voorbije (2?) weken heb ik kunnen genieten van de min of meer gewone gang van zaken, en van school zoals hij hoort te zijn. Dat is echter voor jullie (voor zover ik weet) niet zo interessant. Toch zijn er kleine dingetjes gebeurd die het waard zijn verteld te worden.

Zo heb ik al 2 keer een typisch braziliaanse "gemeenschap"/ ocupação bezocht. De meesten onder jullie zullen niet weten wat ik daarmee bedoel. Het gaat om een TYPE favela, maar owee als je favela zegt, want het gaat hier namelijk om onafhankelijke groepen die werken aan de "rehabilisering" van de favela en zijn mensen.  Zo was de eerste die ik bezocht (" a comunidade Dandara) voor mij een heel raar bezoek. Ik wist op voorhand eigenlijk niet (of toch niet met zekerheid) dat we een favela/ gemeenschap gingen bezoeken (laat staan dat ik het verschil kende), maar eens aangekomen verwachte ik meteen zielige taferelen, armzalige taferelen, ... Ik verwachte op een bepaalde manier chaos, maar die was in Dandara afwezig. De persoon met wie we hadden afgesproken loodste ons in een huisje van een van de bewoners, die blijkbaar een van de belangrijke personen uit de gemeenschap was. Vermits ik mij verwachte aan een favela, verwachte ik in het kleine huisje een matras op de vloer en schimmel op de muur ofzo. Nee hoor, ik kwam terecht in een weliswaar klein, maar gezellig huisje, met ik denk zo een 4 koelkasten en 3 vrouwen in de zetel, waarvan 1 op haar smartphone aan het tokkelen was.

Het volgende uur gaf de voruw ons uitleg over het project, wanneer het begonnen was, de organisatie, etc etc. De kleine gemeenschap had voor zichzelf "straten" (blijven wel aardewegen) gemaakt en ELKE straat had een naam. Ook was er een kaart van de gemeenschap. Iedereen kon dus genieten van post. Ook was er elektriciteit (cf. koelkast) en water. Alles was aanwezig, en alles was zo geregeld ten voordele van de kleine gemeenschap, om de armen vooruit te helpen. Lopend tussen de huizen, zag je kappers, "bars", "snackbars", etc. etc. Allemaal heel klein natuurlijk, maar heel netjes.

Hier denk ik dat ik beter even vermeld dat ikzelf persoonlijk geen foto's trek. Ik voel mij altijd zo een toerist, en een vriend trok genoeg foto's voor iedereen. Voor het moment kan ik jullie geen foto's geven, maar hopelijk binnenkort.

Jullie vragen je misschien af wat ik in die gemeenschappen ga doen, en met wie, want (typisch Katoo) dat ben ik weer even vergeten zeggen. Op maandag heb ik altijd een lesuur "empreendedorismo" wat zo goed als een lesuur "business" is. Voor die les zijn er verschillende groepen en elke groep moet een engagement ofzo kiezen, volledig begrijpen doe ik het zelf niet, maar wij bekijken dus het concept van een ocupação. Voor naar de gemeenschap van Dandara te gaan waren alleen 2 jongens uit mijn klas, de leerkracht en ik (ben je trots op mij Karlien?) aanwezig. Vandaag echter was het zonder leerkracht en met 2 leerlingen meer.

Vandaag zijn we dan naar een gemeenschap gegaan waarrond de laatste tijd veel ophef over is. Het gaat over de gemeenschappen van Isidoro. Belo Horizonte wil de mensen die er wonen uit hun huizen zetten en de ruimte vrijmaken. Heel veel mensen zijn echter in de verdediging gegaan en "resisteIsidoro" is min of meer viraal (in Minas Gerais) gegaan. Isidoro zag er al veel meer uit als wat ik voorheen zou omschrijven als een favela. Het was veel slordiger, had kleinere huizen, en ook meer huizen die met wat scharrele spulletjes ineen waren gestoken. Toch waren er delen waardoor je zag dat er aan gewerkt werd. en de gemeenschap had al veel meer mensen een huis kunnen geven dan het bestuur van BH.

(iets totaal anders) Ik had al een paar keer bij mijzelf gedacht dat ik echt in een zwart gat zou vallen in februari. Dit omdat zowel de Australische en de Nieuw-Zeelandse uitwisselingsstudenten ( die ondertussen al zijn uitgegroeid tot quasi mijn beste vrienden hier) terug huiswaart keren, als dat al de toffe "lokale" mensen van mijn school ZELF op uitwisseling vertrekken. Had ik mij daar even misrekend. Blijkbaar gaan/gingen 2 van die tofste mensen (en echt serieus de tofsten) NU al op uitwisseling. WWWHHHHYYY! Vrijdag ben ik dus naar hun afscheidsfeestje gegaan, en 1 van de 2 is gisteren op het vliegtuig gestapt naar Tsjechië, de andere vertrekt zaterdag naar Ierland, maar naar school komt ze natuurlijk niet meer. Ergens is het natuurlijk ook wel positief, anders zou ik inderdaad in een zwart gat vallen, omdat ik van 10 (mogelijk niet overdreven, maar waarschijnlijk een beetje, waarschijnlijk 6 ofzo) mensen zou moeten afscheid genomen hebben op dezelfde moment, nu zijn dat al 2 minder. Waarom is mijn school zo cool dat IEDEREEN daar uitwisselingen doet ....

Dat is het een beetje voor nu,

Beijinhos!

Katoo

(ps voor wie zich afvraagt hoe het gaat met mijn portugees)

Ik "praat" als sinds het begin met zowat iedereen portugees, behalve als er uitwisselingsstudenten bijzijn die het zelf niet spreken. Hierdoor heb ik in de maand dat ik hier ben mijn portugees al aardig wat zien verbeteren. Toch is er echt wel nog VEEEEL werk aan de winkel. Ik kan volledig functioneren in het portugese levendje, maar ik maak nog veeel grammaticale fouten (die ik zelf vaak wel doorheb, maar mijn brein kan ze net niet snel genoeg detecteren om ze NIET te zeggen, enkel om ze direct erna te verbeteren, en dat is in het beste geval) en mijn woordenschat is, hoewel hij al vééél gegroeid is, vaak nog te beperkt. Ik kan mij echter niet voorstellen dat ik op het einde van mij braziliëverhaal niet vloeiend zou spreken. Ook is iedereen onder de indruk dat ik in mijn maandje (en zelfs met voorkennis) al zo "goed" (naar wat ik vind nog niet goed, mabon) is, en ik heb ook al veel complimenten gekregen op het feit dat ik weinig (tot geen) accent heb in het portugees (als in positief eh), maar ik heb naar het schijnt wel nog steeds het portugees van Portugal-accentje. Ma dan hebt ge natuurlijk aan de andere kant de mensen die u schattig of grappig vinden als ge portugees praat, dus ik weet het eigenlijk niet meer zo goed.

oja, en vergeef mijn spellingsfouten